Ga naar de inhoud

Veelgestelde vragen

Hieronder vindt u een lijst met veelgestelde vragen.

Gehoor

Slechthorendheid wil zeggen dat je minder hoort. Dat klinkt simpel, maar dat is het (helaas) niet. Wie denkt dat mensen die slecht horen met een hoortoestel weer alles kunnen horen, heeft het mis. Dat is soms het geval, maar bij veel slechthorenden niet.

Meer informatie over slechthorendheid is te vinden bij Stichting Hoormij.

Als u hoortoestellen aanschaft zet een audicien er soms ongevraagd een bedrag bij voor nazorg. Of voor een schadeverzekering tegen verlies en diefstal. De meeste nazorg is al geregeld via de contracten die verzekeraars met audiciens hebben afgesloten. Hieronder vallen doorgaans werkzaamheden als vervanging van kleine onderdelen van het hoortoestel, het reinigen en opnieuw afstellen van het hoortoestel of het in bruikleen geven van een vervangend hoortoestel als uw eigen toestel in reparatie is. De nazorgpakketten die sommige audiciens verkopen gaan vaak over batterijen, een droogbox en/of een verzekering tegen verlies en diefstal.

Informatie vooraf door audicien

Het is niet goed als u onverwacht een bedrag voor nazorg op jouw rekening aantreft. Als cliënt hebt u recht op goede en volledige informatie vooraf. Niet alleen over wat uw hoortoestel kan, maar ook over alle bijkomende zaken én de daarbij horende kosten. Ons advies is dan ook: vraag altijd na wat de nazorg precies inhoudt en wat de extra nazorg u kost. Vraag of de audicien deze gegevens ook op papier heeft staan, zodat u ze later nog eens rustig kunt bekijken. En kijk ook eens naar andere aanbieders.

Onderlinge verschillen tussen audiciens

Overigens verstaat iedere audicien iets anders onder nazorg. Bij Audicien vinden kun je op zoek gaan naar een audicien in jouw regio. Klik vervolgens door naar een bepaalde audicien. Mogelijk heeft uw audicien hier precies aangegeven welke handelingen onder de nazorg vallen en welk bedrag in rekening wordt gebracht. Wordt dit niet vermeld, vraag er dan naar bij het eerste gesprek met uw audicien.

Dankzij de Wet op de Medische Keuringen is ongebreideld keuren als toelatingseis voor verzekeringen niet toegestaan. Ook het vragen naar mogelijke erfelijkheid van ziekten is door deze wet aan regels gebonden. Wel mag een verzekeraar informatie vragen om het statistisch risico te kunnen inschatten, bijvoorbeeld het risico op arbeidsongeschiktheid of vroegtijdig overlijden. Verzekeraars mogen niet zomaar risicoselecties toepassen. Wel mogen zij in principe elke klant weigeren. Overigens is het niet in het belang van de verzekeraar om mensen massaal te weigeren.

Wil een verzekeraar u niet accepteren, vraag dan om een goede motivatie voor de weigering. Is de (motivatie voor) de weigering in uw ogen onterecht? Dien dan een klacht in. Blijft de verzekeraar bij de weigering, dan zul je bij een andere verzekeraar een verzekering moeten zoeken. Als u door een bepaalde verzekeraar wordt geweigerd, wil dat dus niet altijd zeggen dat een andere verzekeraar u ook niet zal accepteren.

Soms komt het voor dat u een declaratie krijgt van uw ziektekostenverzekeraar voor een bezoek aan het audiologisch centrum van meer dan twee jaar geleden, waarbij de kosten van dat bezoek alsnog worden verrekend met jouw eigen risico van dat jaar. U kunt helaas niet anders dan dit accepteren.

De gang van zaken is namelijk als volgt: als iemand een bezoek brengt aan een audiologisch centrum, verwacht men dat die persoon daarna nog een keer terugkomt voor een fijnafstelling, een alternatief of tweede meting. Uw rekening blijft een jaar openstaan en wordt daarna pas afgesloten. Een maand later wordt deze in rekening gebracht bij de zorgverzekeraar, waarna deze de rekening verwerkt. De verzekeraar betaalt het audiologisch centrum en constateert dan dat ze het bedrag nog moet verrekenen met uw eigen risico van dat jaar. Ook deze administratieve handeling kost de nodige tijd , waardoor de declaratie aan u zomaar twee kalenderjaren later kan zijn. De audiologische centra sturen u ook veel liever eerder een factuur, maar dat mag niet. Het is namelijk een gevolg van het systeem dat de overheid heeft opgelegd.

Specialisten

U kunt zelf kiezen naar welke audicien u wilt gaan voor het aanschaffen van hoortoestellen. Het zijn dat uw verzekeraar een contract heeft afgesloten met een bepaalde audicien(keten) en u dus beperkt bent in uw keuzevrijheid of een minder hoge vergoeding ontvangt wanneer u naar een niet-gecontracteerde audicien gaat.

Proefperiode

U doet er goed aan een hoortoestel eerst te proberen voordat u het daadwerkelijk aanschaft. De audicien moet u hiertoe in staat te stellen via een gratis proefperiode van 8 weken. Het is raadzaam hierover duidelijke afspraken te maken met uw audicien.
Als tijdens de proefperiode blijkt dat de audicien u niet voldoende kan helpen, staat het u vrij om niet tot koop over te gaan. Teken pas een tevredenheidsverklaring, als u ook echt goed kunt functioneren met het toestel en het voldoet aan de vooraf afgesproken verwachtingen.

Voorkeursmerken

Veel audiciens werken met voorkeursmerken. Het kan dat u net met dat merk niet voldoende uit de voeten kan en met het merk van een andere audicien beter kan functioneren. Wanneer u van audicien wisselt kan dat soms een probleem opleveren met de kosten van een eventueel oorstukje. Check bij uw zorgverzekeraar of deze de kosten van de oorstukjes op zich neemt. Er mogen geen andere kosten aan je worden doorberekend bij overstap.

In Nederland geeft de Stichting Audiciensregister (StAr) de kwaliteitsverklaringen af. Zowel een audicien als persoon, als ook de winkel kunnen voldoen aan de StAr-eisen.

StAr geregistreerd

Een audicien die als persoon voldoet aan de eisen van vakbekwaamheid én die werkt volgens de eisen van StAr, kan een registratiebewijs aanvragen en zich laten registreren.

Erkend audicien

Een winkel die voldoet aan de StAr-eisen, krijgt het keurmerk ‘Erkend audicien’. Wanneer je via Audicien vinden een audicien selecteert, staat vermeld of deze winkel wel of niet het keurmerk heeft.

Hulpmiddelen

Ja, elektrische apparaten in uw omgeving kunnen inderdaad storing geven op hoortoestellen en soloapparatuur. Wel wordt er steeds meer aandacht besteed aan ‘immunisatie’: het voorkomen van elektromagnetische storing van het ene apparaat op het andere. De eisen die de EU en de FDA (VS) op dit gebied stellen, zijn geleidelijk strenger geworden. Desondanks komt het probleem van storing van het ene apparaat op het andere nog vaak voor. Zo zijn bijvoorbeeld computers nog steeds sterke storingsbronnen. Auto-elektronica – auto’s bevatten steeds meer elektronica – kan eveneens storen op uw hoortoestel, ondanks de strengere normen. Verder zijn de poortjes bij winkelingangen beruchte storingsbronnen. Ook in andere situaties melden hoortoestelgebruikers en gebruikers van soloapparatuur problemen. Zo kan ook de aanwezigheid van veel staal ruis veroorzaken bij uw soloapparatuur.

Kritisch inkopen

Een echte oplossing is er (nog) niet. Het komt er dus op neer dat u zich bewust moet zijn van de kans op storing. Houd hiermee zo veel mogelijk rekening bij de aanschaf van producten waarin elektronica is verwerkt, zoals een auto, mobiele telefoon, computer, enzovoorts. Probeer ze uit in combinatie met jouw hoorhulpmiddelen voordat u ze aanschaft.